De zevende rit van mijn fietsavontuur door Schotland en Engeland zat vol onverwachte gebeurtenissen. Het was een dag waarop de zon eindelijk tevoorschijn kwam en er geen regen viel. Wat een zalig gevoel! Ik kon het haast niet geloven, totdat er een afknapper volgde die je als fietser niet graag meemaakt. Gelukkig liep het redelijk goed af. Maar eerst meer over het adembenemende Yorkshire Dales National Park, waar ik doorheen fietste.
Cycling Adventure 15 (CA15) is mijn pad van persoonlijke groei waarmee ik mensen wil inspireren hun eigen pad van persoonlijke groei te ontwikkelen in deze snel veranderende wereld.
Het Yorkshire Dales National Park is een absolute must voor elke fietser.
Fietsen door het Yorkshire Dales National Park is een betoverende ervaring. Golvende groene heuvels, schilderachtige dorpen en uitgestrekte valleien doen je telkens weer versteld staan van de ongerepte schoonheid van dit Engelse landschap. De laatste vier van in totaal 11 fietsdagen verliepen richting de Oostkust en waren wat vlakker. Daarna fietste ik opnieuw door het heuvelachtige binnenland, waar de zon afwisselde met buien. Ik passeerde via landelijke wegen langs de universiteitsstad Cambridge en bereikte uiteindelijk mijn laatste en kortste fietsrit naar een fietswinkel dicht bij Londen Heathrow, waar mijn fiets vakkundig in een doos werd verpakt.
Gelukkig kwam er geen ander voertuig aan en had ik weinig pijn, slechts wat schrammen en stramheid.
Een spijtige gebeurtenis die gelukkig goed afliep, vond plaats in Settle, vlak voordat ik de heuvels van het Yorkshire Dales National Park binnenreed tijdens de zevende rit op vrijdag 5 juli 2024. Een paar dagen eerder had ik nog vol overmoed tegen iemand gezegd dat ik nog geen enkel ongeval had meegemaakt. Maar deze keer gebeurde het.
In België heb ik de reflex opgebouwd om goed uit te kijken of mensen in geparkeerde auto’s niet plots hun deur opensmijten. Door het links rijden hier kon ik die reflex moeilijk gebruiken, en het gebeurde: een bejaarde dame had haar wagen slecht geparkeerd, half op een voetpad, en net toen ik voorbij fietste, smakte ze haar deur open. Ik kon gelukkig nog mijn stuur naar rechts draaien, maar mijn linkerbagagezak raakte de deur en ik viel op het midden van de rijbaan. Gelukkig kwam er geen ander voertuig aan en had ik weinig pijn, slechts wat schrammen en stramheid.
Mijn bagagerek was echter bovenaan afgeknakt door de klap. Heel toevallig gebeurde het vlakbij een fietswinkel, waar het personeel me heel vriendelijk opving. Met de bekende tiewraps heb ik het bagagerek kunnen stabiliseren en verstevigen, maar erg op mijn gemak voelde ik me er niet mee.
De dame had geen verzekeringspapieren bij zich, maar belde me later wel op. Gelukkig heb ik een sportverzekering bij Europe Assistance die schade aan bagage door derden dekt. Iets wat mijn overleden vader Marcel me altijd heeft ingepeperd: zorg dat je goed verzekerd bent op reis.
Het kille weer, met temperaturen tussen de 10 en 16 graden, mag dan misschien niet altijd aangenaam zijn, maar het heeft wel zijn voordelen.
Aangekomen in Londen had ik 1351 kilometer met daarbij 11140 hoogtemeters afgelegd, verspreid over 11 fietsdagen zonder rustdag en met 18 kg bagage op de fiets. Dit was niet zo loodzwaar als mijn eerste seizoen (S1 2021), toen ik in 15 dagen van Zuid-Spanje naar België fietste, een tocht van 2831 kilometer en 32.779 hoogtemeters. Als leek wist ik niet beter, en het is ook zeker niet iets dat ik nog eens zou willen herhalen 😅. Maar om de afstand en het aantal hoogtemeters van deze trip te volbrengen, was een goede voorbereiding door middel van training absoluut noodzakelijk.
Het kille weer, met temperaturen tussen de 10 en 16 graden, mag dan misschien niet altijd aangenaam zijn, maar het heeft wel zijn voordelen ten opzichte van de verzengende hitte in Spanje destijds, waar de temperaturen opliepen tot wel 50 graden tijdens het fietsen. Bij deze gematigde temperaturen voel je 140 kilometer fietsen minder zwaar in de benen. Ik had een degelijke voorbereiding gehad door deel te nemen aan vele wielerwedstrijden, wekelijks te fitnessen en effectieve fietstrainingen uit te voeren, waarbij mijn focus vooral lag op VO2max intervaltrainingen 😅, iets waar coach Thiago een grote voorliefde voor heeft. Lange duurritten hadden minder prioriteit, hoewel deze ook een zeer effectief middel zijn om sterker te worden.
Voldoende proteïnen zijn wel een aandachtspunt, omdat ze essentieel zijn voor spierherstel en -opbouw.
Ik had het geluk dat er over heel Schotland veel gewandeld wordt, waardoor er veel gezonde snacks in de winkeltjes lagen die ik tijdens het fietsen kon nuttigen: noten, gedroogde rozijnen, dadels. ’s Ochtends at ik granola en muesli met een ei, en ’s avonds at ik veel groenten, vis en rijst of kip om voldoende vitaminen, koolhydraten en proteïnen binnen te krijgen.
Aangezien ik op lage intensiteit fietste, verbrandde ik vooral vet – en daar had ik genoeg van 😉 – dus at ik niet massa’s koolhydraten. Voldoende proteïnen zijn wel een aandachtspunt, omdat ze essentieel zijn voor spierherstel en -opbouw. Gelukkig is de proteïnerage ook in Engeland doorgedrongen, waardoor proteïnerepen in overvloed te vinden zijn.
Hoe dit fietsavontuur een positieve invloed heeft gehad op mijn persoonlijke groei, lees je in de volgende post, samen met een afsluitende video. Stay tuned!
Routeinformatie over mijn fietsritten in Schotland en Engeland vind je hier via Strava.