Solo met de fiets over de Zwitserse col Grand-Saint-Bernard richting Italië.(S3 P2:E2)

Ik schrijf dit verhaal tijdens de rustdag op zaterdag 8 juli 2023 op een klein appartementje in het pittoreske Firenze op wandelafstand van de Ponte Vecchio terwijl ik terugdenk aan de vijf fantastische solo fietsdagen die ik beleefde. Ik vind het altijd jammer dat de tijd zo snel voorbijgaat en ben nog steeds op zoek naar een wondermiddel om de tijd te doen vertragen. Alle tips zijn welkom …

Cycling Adventure 15 (CA15) is mijn pad van persoonlijke groei waarmee ik mensen wil inspireren hun eigen pad van persoonlijke groei te ontwikkelen in deze snel veranderende wereld.

Het feeërieke meer van Genève brengt je tot aan de voet van de col du Grand-Saint-Bernard

Door omstandigheden nam ik op zondagavond 2 juli 2023 de late vlucht van Brussel naar Genève. De stress minderde toen ik mijn fietsdoos op de transportband zag voorbijkomen en ik kon beginnen met het assembleren van mijn fiets. Met een gerust gemoed kroop ik rond middernacht in bed maar de rust was van korte duur doordat ik me ineens afvroeg waar ik het sleuteltje van het fietsslot had gelaten waarmee ik mijn fiets in de opbergruimte had vastgemaakt. Het sleuteltje was nergens op de kamer te vinden en na wat speurwerk vond ik het gelukkig op de grond in het nabije restaurant waar ik nog een hapje had gegeten. Na een stevig ontbijt begon eindelijk het tweede deel van mijn derde fietsseizoen (S3P2). Zes maanden na mijn fietsavontuur in Zuidoost-Azië is niet zo lang, maar toch was ik super enthousiast te beginnen.

Er was verrassend weinig verkeer in het centrum van Genève op een maandagochtend. Vanuit het centrum ben je direct aan het meer van Genève waar ik via de oostkant richting de col du Grand Saint-Bernard fietste. Als piloot vloog ik vaak over het prachtige meer van Genève, maar tot nu toe heb ik het nog nooit van dichtbij gezien. Het straalt de rust uit die ik zocht na een intensieve werkperiode.

Eenmaal voorbij het meer kom je in de vallei waar de natuur en de bergen je tegemoet stralen. Van Genève naar de voet van de Col du Grand Saint-Bernard is ongeveer 120 km met 500 hoogtemeters om vervolgens te beginnen aan het eerste deel van de klim van 30 km naar het vredige Bourg-Saint-Pierre. Zelfs als getrainde fietser en met 18 kg fietsbagage vereist dit enige vorm van doorzettingsvermogen. Tijdens de klim vroeg ik me op een bepaald moment af op welke leeftijd een man eigenlijk het sterkst is. Ik stopte om het antwoord op te zoeken. Het bleek dat dit ongeveer rond je 25e verjaardag is en dus niet op je 50e. Tegelijkertijd verscheen er een glimlach op mijn gezicht toen ik in hetzelfde artikel las dat je op je 50e het aantrekkelijkst bent. Nu begrijp ik waarom mijn vrouw Eva nog meer dan vroeger zo verliefd naar me kijkt.

In de verblijfplaats Bourg-Saint-Pierre ontmoette ik Roland Suter (alias roli suter), gemeentesecretaris in een klein dorpje tussen Bern en Zürich. Roland was op zijn 7-daagse fietstoer ‘Tour du Mont-Blanc’. Het viel me op dat hij maar twee kleine tassen op zijn fiets had. Het bleek dat hij alleen wat reserve binnenbanden bij zich had. Hij rekende op wat geluk. Moet ik in de toekomst misschien hetzelfde doen en niet alles voorzien, want mijn berg reserve fietsspullen weegt meer dan 5 kg. En toen ik Roli vertelde dat ik mijn fietskleding elke dag was, begon hij hardop te lachen. Als je 1 uur hebt gefietst in de warme temperaturen merk je het verschil toch niet zei hij.

De volgende dag begon ik aan het tweede deel van de klim naar de top van de Col du Grand Saint-Bernard op 2500 meter met dit keer wat pittigere stukken boven de 11%. Het prachtige uitzicht op de top, tevens de grens met Italië, verzachtte de pijn in de benen. Wat een zalig gevoel!

Fietsen langs de Italiaanse kliffen met het dorpje Manarola als kers op de taart .

Mijn coach Thiago drong er herhaaldelijk op aan dat ik veel moest eten. “Eet zoveel als je kunt en stapel koolhydraten op voor de komende fietsdagen en probeer onderweg droog fruit te eten,” zei hij. En als Thiago je advies geeft, kun je dat maar beter opvolgen, want als wetenschapper weet hij heel goed wat hij zegt en waarom hij het zegt. En zo gebeurde het dat ik elke avond een voorgerecht, hoofdgerecht en een lekker dessert bestelde. Maar wat je hem beter niet kunt vertellen is dat ik overdag geen droog fruit heb gegeten, maar wel pistolets met een goede reep melkchocolade.

Via de col du Grand-Saint-Bernard fietste ik naar mijn volgende slaapplaats in het toeristische dorpje Viverone. Daar werd ik gastvrij ontvangen door Dunja die, samen met haar man, vijf jaar in Leuven, België, had gewoond. Ook de hongerige muggen wensten me welkom met sappige beten door de koersbroek. Van Viverone ging het richting mijn volgende verblijfplaats, de historische stad Genua.

Vanuit Genua beleefde ik één van de mooiste fietsroutes langs de kliffen. Het gaat op en neer met hoogtes tot 600 meter en fenomenale uitzichten. Het gaf me een goed gevoel en deed me beseffen hoeveel geluk ik heb om dit mee te maken. De pittige rit met in totaal meer dan 2000 hoogtemeters eindigde in Manarola, een verkeersvrij dorp gebouwd onderaan de rand van één van de adembenemende kliffen. Een aanrader voor wie er nog niet is geweest.

De volgende dag ging ik op weg richting het beroemde Firenze. Vanaf het begin van de rit stond er een klim op het menu waar mijn beenspieren wat moeite mee hadden. Het was de eerste rit waarbij ik dezelfde temperaturen boven de 40 graden ervoer als tijdens mijn eerste seizoen in Midden-Spanje.

Sommigen zullen me gek noemen dat ik tussendoor twee trainingen van ongeveer twee uur heb ingelast om mijn vormniveau te verhogen voor de komende amateurwielerwedstrijden. Het is niet vanzelfsprekend, maar het geeft me voldoening om het fietsavontuur hiermee te combineren.

Een nieuw 5-daags fietsavontuur richting de oostkust van Italië staat me te wachten op zondag 9 juli 2023.

Enkel cijfers van mijn ritten: