Na zes fietsritten doorweekt van de regen ben ik aangekomen in het piepkleine Engelse dorpje Silverdale in de buurt van het bekende ‘Isle of Man’. Het blijkt de natste periode te zijn die ze in jaren hebben meegemaakt hier.
Bij de start van dit fietsavontuur voelde ik me niet 100 procent in mijn sas en moest ik de eerste dagen wel wat wennen. Vooral het feit dat ik niets op voorhand had gepland qua route, was toch anders dan gedacht en tijdsintensief. Ook het alleen zijn moest ik opnieuw aan wennen, maar het blijft voor mij toch een fantastische ervaring. Het alleen zijn en geconfronteerd worden met jezelf vind ik bijzonder waardevol om te kunnen groeien als mens. Daarnaast geeft het aanknopen van gesprekken met onbekenden, waarbij ik telkens aangenaam verrast ben door hun verhalen, me energie en word ik er blij van.
Cycling Adventure 15 (CA15) is mijn pad van persoonlijke groei waarmee ik mensen wil inspireren hun eigen pad van persoonlijke groei te ontwikkelen in deze snel veranderende wereld.
Van de Schotse Hooglanden heb ik niet optimaal kunnen genieten.
De eerste fietsritten voerden langs het meer van Loch Ness en daarna via de “Three Sisters” door de Schotse Hooglanden richting Glasgow. Het stuk vanaf het dorpje Peebles richting het Engelse dorpje Faugh vond ik het mooiste: zeer rustige wegen en een prachtig landschap, echt de moeite waard. Misschien kwam het doordat ik te veel verkeer ervoer tijdens het doorrijden dat ik van de Schotse Hooglanden niet optimaal heb kunnen genieten. Er is ook een bekende wandelroute die door fietsers wordt gebruikt, de “West Highland Way”, maar die is niet geschikt voor mijn fiets en zeker niet met dit slechte weer.
Ik prijs me gelukkig dat ik bij de categorie behoor van mensen die zich snel kunnen aanpassen aan nieuwe situaties, zoals hier het slechte weer.
Het is de eerste keer dat ik zovele dagen na elkaar in barslecht regenweer heb gereden. ‘s Ochtends in de regen vertrekken, vele uren fietsen in de regen en kletsnat aankomen nodigt niet uit om vaak te stoppen en te genieten van de omgeving om wat foto’s te nemen. Want je wilt vooral geen kou krijgen met natte sokken en bij temperaturen die flirtten rond de 11 graden celcius.
Het weer bevorderde mijn goed gevoel bij de start ook niet. Je ziet alleen grijs en grauw. Als ik kan kiezen tussen fietsen in hete temperaturen of continu regen, zal ik altijd voor de zon kiezen. Heeft de zon dan zo’n magisch effect, vroeg ik me af. Als je het aan ChatGPT vraagt, beweert die van wel. Toen ik aan de Schotten vroeg wat zij van het weer en de koude temperaturen vonden, zeiden ze dat ze het gewoon waren en het niet erg vonden.
Ik prijs me gelukkig dat ik bij de categorie behoor van mensen die zich snel kunnen aanpassen aan nieuwe situaties, zoals hier het slechte weer. Ik heb de knop omgedraaid en het fietsen gezien als een training, zodat ik me mentaal niet liet ontmoedigen en toch ietwat kon genieten. Ik hoop dat ik hiervoor beloond word tijdens een van mijn wielerwedstrijden 😉.
Het gaf me een zalig gevoel te zien hoe die dame in eenvoud samen met haar dieren de natuur doortrok.
Ik heb heel vriendelijke en gastvrije mensen ontmoet. Sommigen maakten gewoon een praatje, terwijl anderen hielpen bij het bepalen van mijn fietsroute.
Ken en Dorothy zijn beiden gepensioneerd en zoeken nog naar manieren om hun overvloed aan vrije tijd in te vullen.
Heather en Dave wonen in een schilderachtig dorpje; zij is politieagent en hij werkt in de gezondheidszorg.
En dan was er de dame, die in het dagelijkse leven veiligheidsagente is, maar nu op doortocht was van Inverness naar Fort William, een bekende route die vrienden van mij ook al hebben bewandeld, met haar paarden en honden. Ze was ongerust dat ze niet op tijd voor het onweer in Fort William zou zijn, want ze had nog 20 kilometer te gaan. Het gaf me een zalig gevoel te zien hoe ze in eenvoud samen met haar dieren de natuur doortrok.
Billy kwam ik tegen op weg naar Edinburgh. Hij hielp me mijn route zuidwaarts verder te plannen en raadde me vooral af om via Newcastle en Leeds te fietsen, wat ik oorspronkelijk van plan was.
Chloe werkte in een hotel waar ik verbleef. Ze vertrekt binnenkort naar Australië en daarna naar Thailand, waar ze Engelse les wil geven.
Een gratis tip voor elke bikepacker: neem altijd tiewraps mee.
Ik had niet gekozen voor de gravelbike, omdat ik op basis van wat ik had gelezen vooral betonnen wegen verwachtte. Maar af en toe stuurt Strava je langs prachtige grind- of boswegen, met het risico op platte banden. Temidden van een bos was het inderdaad raak. Ik wilde minder bagage meenemen en had gegokt op vier reservebinnenbanden. Maar na twee dagen had ik al twee binnenbanden opgesoupeerd. Daarnaast had ik ook pech met een fietsenrek dat losbrak, waarbij ik mijn tiewraps goed heb kunnen gebruiken. Een gratis tip voor elke bikepacker: neem altijd tiewraps mee.
Vanaf zaterdagmiddag 29/06/24 tot en met dinsdag 09/07//24 is de route van S4 (deel 2) Europa – Schotland/Engeland – hier live te volgen.
Routeinformatie over mijn fietsritten in Schotland en Engeland vind je hier via Strava.