Op zondag 27 juli vroeg in de ochtend tijdens rit 7 ben ik de Pyreneeën via Izpegi overgestoken richting Frankrijk. In vergelijking met de beklimmingen die ik in Spanje heb gedaan was deze klim niet zo zwaar. Het uitzicht in de richting van Frankrijk is adembenemend. Het was een heel speciale sfeer daarboven. Een gevoel van rust overviel me.
Cycling Adventure 15 (CA15) is mijn pad van persoonlijke groei waarmee ik mensen wil inspireren hun eigen pad van persoonlijke groei te ontwikkelen in deze snel veranderende wereld.
Ik schrijf mijn verslag van de ritten 6, 7 en 8 op mijn tweede rustdag in Archiac. Ik verblijf er in B&B La Poule Verte bij Harry en Pauline. De dag voor aankomst had ik mijn logistieke vereisten waaronder het verblijf nog nagekeken om te zien of er een restaurant in de buurt was en blijkbaar had ik me niet goed voorbereid. Het dichtsbijzijnde restaurant in de buurt dat open was, was gelegen op 10 kilometer. Maar dan gebeurde iets fantastisch. Harry en Pauline boden aan om samen met hen het avondmaal te nemen. Ze vroegen wat ik wou eten en ze bereidden speciaal een maaltijd klaar die afgestemd was op mijn sportieve behoeften. We hebben de hele avond gepraat over uiteenlopende zaken. Harry is afkomstig uit Zimbabwe, destijds een Britse kolonie, en Pauline is afkomstig uit Ierland. Ze hebben elkaar in Zimbabwe leren kennen. Ze hebben me ook zeer interessante tips gegeven over Afrika waar ik ook nog één of meerdere seizoenen plan. Zo een enorme gastvrijheid heb ik zelden gezien. Zelfs mijn fietskledij kreeg een grondige wasbeurt. Hartelijk bedankt Harry en Pauline!
Op zaterdag 24 juli tijdens rit 6, heb ik in de vroege ochtend het klooster van Valvanera verlaten en heb ik een groot stuk gereden langs de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Ik kwam er pelgrim Sonja, een Duitse jongedame, tegen die reeds 30 dagen onderweg was en nog 13 dagen nodig had om 800 kilometer af te leggen naar de eindbestemming. En dit alles met een zware rugzak op haar rug. Ze is de drukte thuis ontsnapt en scherpt haar bewustzijn aan van de schoonheid van het leven. Ze vertelde dat ze de Pyreneeën was overgestoken toen het hard regende en hagelde. Ze is er een tijdje ziek van geweest. Maar ze zet door en zal er geraken vertelde ze me. Bedankt Sonja voor de aangename kennismaking en nog veel goede moed gewenst!
Ik had beslist om geen nieuwsberichten, emails of sociale media te bekijken om op die manier mijn avontuur zo bewust mogelijk te beleven. Maar op zaterdag heb ik onderweg toch stiekem even gekeken naar de Olympische wegrit. Proficiat aan Wout voor de zilveren medaille. Als je zoveel kilometers na elkaar fietst dan besef je nog meer wat voor een wereldtopper die kerel is. Hoedje af. En Wout heeft het me vergeven dat ik stiekem gezondigd heb.
Op zondag 27 juli tijdens rit 7 heb ik de oversteek gemaakt richting Frankrijk. Fietsen tijdens de ochtend vind ik het meest aangenaam. Het is nog lekker fris en bij helder weer zie je telkens de zon opkomen. Eens op de middag begin ik het moeilijk te krijgen. Ik kan geen juiste houding vinden. En na dagen aan één stuk te fietsen beginnen er kwaaltjes te komen. Mijn handen die rood uitslaan door zo lang op het stuur te duwen, het achterwerk dat het stilaan beu is om op een zadel te zitten, de rug die liever rechtop zit en ga zomaar door. Maar na een goede nachtrust komt dat meestal terug goed.
Eenmaal in Frankrijk begon het hard te regenen. Maar in de loop van de namiddag klaarde het opnieuw op. Tegen de late namiddag ben ik aangekomen in Ychoux in een klein hotel. Het was een zeer onpersoonlijke en koude ontvangst waar ik niet bepaald vrolijk van werd. Een totaal verschil met wat ik nu meemaak met Harry en Pauline.
De start van rit 8 was zeer aangenaam. Tijdens het ontbijt ontmoette ik een Belgische familie die op doorreis was richting Portugal. We hadden een korte en zeer leuke babbel.
Ik vertrok richting Bordeaux. Ik ben rakelings door de stad gereden. Nooit in mijn leven heb ik zoveel rode lichten gezien. Had ik voor elk rood licht gestopt dan was ik waarschijnlijk nog altijd niet aangekomen. Bordeaux lijkt me wel een zeer leuke stad om te bezoeken.
Daarna ging het door de vele wijngaarden richting Archiac. Juist voor Archiac passeerde ik het vliegveldje van Jonzac-Neulles. Ik ben er even gestopt om de opstijgende vliegtuigjes te bekijken. Ondertussen is het reeds meer dan 8 jaar geleden dat ik zelf nog heb gevlogen. Ik mis het vliegen niet maar op een moment zoals dit zou ik het wel leuk vinden om even op te stijgen en een toertje te doen.
Ik heb ondertussen 1470 kilometers afgelegd met 17150 hoogtemeters. Er volgen nu 4 ritten vooraleer er een derde en laatste rustdag komt. Ik schrijf dan opnieuw een verslag van de ritten 9,10,11 en 12. Daarna volgen nog drie ritten alvorens op 4 augustus thuis aan te komen. Ben je ondertussen benieuwd waar ik ergens vertoef? Dan kan je mij via de livetrack op mijn website altijd terugvinden.
Enkele cijfertjes van rit 6 (Anguiano naar Almandoz):
- Maximum temperatuur: 36° C
- Gemiddelde temperatuur: 24° C
- 200 totaal aantal km
- 2695 hoogtemeters
- 175 gemiddelde wattage
- 104 gemiddelde hartslag
- 21,5 km/u gemiddelde snelheid
- 66 km/u maximum snelheid
- 9u22 op de fiets
- 12u02 onderweg
- 6783 Cal verbrand
Enkele cijfertjes van rit 7 (Almandoz naar Ychoux):
- Maximum temperatuur: 29° C
- Gemiddelde temperatuur: 20° C
- 200 totaal aantal km
- 1932 hoogtemeters
- 170 gemiddelde wattage
- 97 gemiddelde hartslag
- 23,2 km/u gemiddelde snelheid
- 67 km/u maximum snelheid
- 8u37 op de fiets
- 10u31 onderweg
- 6053 Cal verbrand
Enkele cijfertjes van rit 8 (Ychoux naar Archiac):
- Maximum temperatuur: 37° C
- Gemiddelde temperatuur: 23° C
- 175 totaal aantal km
- 1157 hoogtemeters
- 174 gemiddelde wattage
- 98 gemiddelde hartslag
- 23,9 km/u gemiddelde snelheid
- 54 km/u maximum snelheid
- 7u20 op de fiets
- 9u07 onderweg
- 5241 Cal verbrand