Solo fietsen van Florence via de Adriatische oostkust van Italië over de Apennijnen naar Rome.(S3 P2:E3)

Op donderdag 13 juli 2023 kwam ik aan in Rome na 1500 km over 10 solo fietsdagen en werd er hartelijk verwelkomd door mijn gezin. Ze waren ’s ochtends geland vanuit Brussel en via mijn livetrack stonden ze me stipt op tijd te verwelkomen. Het deed me enorm veel deugd ze terug te zien.

Cycling Adventure 15 (CA15) is mijn pad van persoonlijke groei waarmee ik mensen wil inspireren hun eigen pad van persoonlijke groei te ontwikkelen in deze snel veranderende wereld.

Dazen en wespen waren mijn grootste vijanden tijdens de klim.

Op zondag 9 juli vertrok ik ’s ochtends vroeg vanuit Florence en begon ik aan mijn fietstocht door het adembenemende Toscaanse hoogland, met een paar uitdagende beklimmingen op de route. Na elke klim voelde ik me goed toen ik bergafwaarts ging, behalve die ene keer dat ik plotseling iets voelde bewegen in mijn shirt onder mijn oksel. Pas na een paar bochten besefte ik dat er iets niet klopte. Toen ik mijn shirt opende, begon een wesp hevig te steken voordat hij wegvloog. Bij het volgende dorp stopte ik en vroeg ik een vriendelijke dame om me te helpen de angel met mijn zuignap te verwijderen, omdat ik de beet zelf niet kon zien. Op dat moment was ik dankbaar dat ik al mijn medische en fietsuitrusting bij me had, die ik met me meezeulde, zo’n 5 kg aan gewicht. Wespen waren niet de enige boosdoeners; ook dazen vielen me herhaaldelijk aan tijdens het klimmen, waarschijnlijk vanwege het feit dat ik veel vocht verloor door het warme weer, waar ze blijkbaar van houden.

Mijn route leidde me langs Forli, waar hevige stormen en overstromingen plaatsvonden in mei 2023. Ik stopte bij Bottega Bastarda, waar Ricardo me vertelde over de schrijnende omstandigheden en de enorme solidariteit van de gemeenschap om alles op te ruimen en elkaar te helpen.

Lokale wielrenners schoten regelmatig met hoge snelheden voorbij. Het was voor mij een ideaal moment om aan te haken en in hun slipstream te rijden, weg van de wind. Zodra ik in hun wiel zat, begonnen ze meestal harder te trappen om me kwijt te raken, maar dat was juist een geweldige gelegenheid voor mij om mijn snelheid en kracht te trainen.

Mijn route vervolgde zich twee dagen langs de Adriatische kust, waar ik persoonlijk het meest genoot van de Costa dei Trabocchi om te fietsen. Langs de prachtige kustlijn bevinden zich de Trabucco’s, vissersplatforms die vroeger werden gebruikt voor de visvangst maar nu dienst doen als restaurants.

Er leven nog ongeveer 60 bruine beren in de Abruzzen in de Apennijnen

Na mijn fietsavontuur langs de Adriatische kust was het tijd om de Appennijnen te verkennen. Het was een indrukwekkende rit door het Nationaal Park Abruzzen, Lazio en Molise. In dit gebied leven nog ongeveer 60 Marsicaanse bruine beren, die zo nu en dan de weg durven over te steken. Als fietser zie je dat natuurlijk liever niet gebeuren, want ondanks hun grootte en gewicht (tot 700 kg) kunnen beren snelheden halen van meer dan 50 km/u als ze zich bedreigd voelen.

Bijna elke dag fietste ik urenlang in temperaturen rond de 40 graden Celsius, en het eiste echt zijn tol. Elke pedaalslag voelde zwaar aan onder die brandende zon, en ik was uitgeput tegen de tijd dat ik mijn bestemming bereikte. Maar telkens wanneer ik eindelijk aankwam, was ik dolblij dat ik me kon opfrissen met een verkwikkende douche. ’s Avonds keek ik ter ontspanning naar de Tour de France of naar de Netflix-serie Narcos.

De voorlaatste etappe vond ik de zwaarste. De eerste 120 kilometer gingen voornamelijk bergopwaarts, waarbij ik in totaal meer dan 2500 hoogtemeters heb overwonnen. Ook tijdens de laatste etappe moest ik flink klimmen, maar de gedachte dat het eindpunt in zicht was en mijn gezin op me stond te wachten, gaf me extra energie en motivatie. Het moment waarop ik Rome binnenreed op de fiets gaf me een bijzonder gevoel en een gevoel van trots dat ik mijn fietsavontuur succesvol en veilig had volbracht.

Enkel cijfers van mijn ritten: